« امام باقر^{(علیه السلام)} در وصیتی به پیروان خویش با اشاره به برخی از این آموزه های فردی و اجتماعی، می‌فرمایند:"ای شیعیان ما! وصایا و عهد و پیمان ما با دوستانمان را خوب بشنوید و درک کنید [تا به آنها عمل کنید]؛ در گفتارتان راستگو باشید. به عهد و قسم های خود چه با دوستانتان و چه با دشمنانتان وفا کنید. یکدیگر را در اموال خویش شریک گردانید، از صمیم قلب همدیگر را دوست بدارید. به فقیرانتان صدقه دهید. در کارهایتان به صورت دسته جمعی عمل کنید. بر هیچ کس فریب و خیانت نورزید. بعد از یقین، راه انکار نپیمایید و بعد از اقدام کردن به کاری به خاطر ترس آن را رها نکنید. هرگز هیچ یک از شما به دوستان خود پشت نکند [و آنها را تنها نگذارد] ... هرگز کارهایتان برای غیر خدا [و به قصد ریا] نباشد .."سپس فرمود: "در میان مدعیان پیروی از ما، کسی از اولیای واقعی خدا و پیامبر اوست که هرگاه سخن گوید، راست گوید و هرگاه وعده دهد، به آن وفا کند و هرگاه به او امانتی دهند، آن را [به صاحبش] بازگرداند و هرگاه حق به او عرضه گردد، بپذیرد و اگر از او درخواست انجام کار واجبی که وظیفه اوست شود، دریغ نورزد ...قطعا و مسلّماً شیعه علی (علیه السلام) صدایش را بلند نکند و خشم و ناراحتیش از او فراتر نرفته و دامنگیر بقیه نگردد و با دشمنان ما پیوند ندارد ... (شیعه امیر المؤمنین^{(علیه السلام)} اگر مؤمنی را ملاقات کند، او را تکریم می‌کند و اگر با جاهلی برخورد کند، از او دوری می‌جوید ... [آن چنان دارای عزت نفس است که] حتی اگر از گرسنگی بمیرد، از کسی غیر از برادران ایمانیش چیزی نمی‌خواهد. شیعه ما از سخنان ما دم می‌زند. همانا نیکوکارترین مردم شخصی است که از اهل دنیا (چه پدر باشد یا فرزند یا فرماندار و یاور) دوری کند و برای خدا نسبت به برادرانش خیرخواهی و (در خوشی های خود و غم های آنان) برابری داشته باشد. اگر چه به ظاهر سیاه پوست و از نژادی گمنام باشد.
شیعیان ما در زمین (نسبت به عواقب اعمال بد و گناهان و مواقف هولناک قیامت و عذاب الهی) اعلام خطر می‌کنند و برای کسانی که در پی اطاعت و فرمانبری خدا هستند، چراغ هایی فروزان و نشانه هایی آشکار و پیشوایانی هستند (که به وسیله آنها مسیر صحیح را می‌یابند.) و برای افرادی که (در حوائج خود) به ایشان مراجعه کنند مایه آرامشند؛ با دوستانشان با مدارا و نرمخویی برخورد می‌کنند؛ سهل گیر، گذشت کننده و همواره مهربان هستند؛ این ها ویژگی های ایشان در تورات و انجیل و قرآن کریم است.همانا یک مرد عالم، (هنگامی) از شیعیان ماست که زبانش را (از گناه و کلام بیهوده) حفظ کند و درون خویش را با اطاعت از ولی نعمتان خود پاک گرداند ...»
در این میان مردی از حضرت سؤال کرد: « پدر و مادرم به فدایت! ثواب و منزلت چنین کسی که وصف کردی چیست؛ اگرچه صبح و شب در امنیت و محفوظ باشد؟ (و در رویارویی با دشمنان قرار نگیرد و یا به سعادت شهادت نائل نشود)؟!
آن حضرت فرمود: « به آسمان امر شود که سایه های (رحمت) خود را بر او بیفکند و به (کارگزاران الهی در) زمین دستور داده شود که او را تکریم کنند و نور، مامور هدایت و روشنگریش گردد.
آن مرد دوباره پرسید: « نشانه این شخص در دنیا چیست؟ »
 امام باقر^{(علیه السلام)} فرمود: « اگر درخواستی کند، به او داده شود و اگر دعا کند، مستجاب می‌شود و اگر طلبی کند، به آن می‌رسد و اگر مظلومی را یاری کند، پیروز و غالب گردد.»