برام جالبه.
آدما هیشه موقع سال تحویل، وقتی می خوان وارد سال نو بشن یه شادیه خاصی رو تو دلشون احساس می کنن. این شادی وقتی ورود به یه دهه ی جدید باشه چند برابر می شه. همین طور سده ی جدید و هزاره نو هر کدوم این شادمانی رو به مقدار قابل توجهی افزایش می دن.
امسال هم ممکنه ورود به یکی از قرن های جدید رو تجربه کنیم. ولی این جزو معدود مواردیه که ورود به قرن جدید با اوج غم و اندوه اتفاق می افته.
امسال سال 1429 هجری قمری هستش. و امام زمان صلوات الله علیه از زمانی که در سال 329 ه.ق. غیبت کبری شون آغاز شد، دقیقاً 11 قرنه که در زندان غیبت ما گرفتارن و در حال حاضر در اوج تنهایی به سر می برن.
می تونیم جلوی آغاز قرن دوازدهم رو بگیریم و نگذاریم که پدر مهربونمون یه قرنه دیگه رو در نهایت تنهایی و اندوه شروع کنه. فقط کافیه که ...
برگرفته از سایت نگار یار