«حالمان بهتر است/ اما انگیزه ای نداریم/ دردی لازم است...»
خیلی از وقتها فکر میکنیم که حالمون خیلی خوبه و شاید خیلی بهتر از قبلیم، حتا سرحالتر هم به نظر می رسیم اما غافل از اینکه حال خوب باید به دنبالش یک کار خوب نیز انجام بشه. کار خوب وقتی خوب به عمل در می آد که یک انگیزه ی قوی و خوب پشتش باشه. اونوقت شاید بپرسی انگیزه ی خوب از چی نشأت میگیره؟ من میگم از یک درد از یک رنج!!
تعجب نکن واقعا اگه درد و رنج باشه انگیزه هست انگیزه باشه یک کار خوب است و...
از بین این همه درد، اونی که بیشتر از همه انگیزه آورتره، درد فراق و هجرانه!
اون هم چه فراقی که صدها نسل با هاش سوخته باشند و رنج کشیده باشند.
میدونی این درد و رنج انتظار چه انگیزه ی قوی و مؤثریه که نه صدها سال بلکه الان هزاران ساله که شیعه با همین انگیزه ، درد فراق از امام غایبش رو تحمل کرده و دست به هرکاری زده تا اگه شده حتا دقیقه ای از این فراق و هجرانو کم کنه.
« ما از درد رنج میبریم/ آه چقدر برای انتظار انگیزه داریم.»
