جمعه شبهای زمانه ی ما با بازبینی قطعه ای جذاب از تاریخ اسلام و شیعه گره خورده است، به ویژه این چند جمعه هفته های اخیر. جمعه هامان بدون انتظار ظهور امام زمانمان شاید رقم بخورد، اما بدون انتظار ظهور مختار ثقفی بر قاب سحرآمیز تلویزیون هایمان هرگز! بگذریم این پست قصد پرداختن به اینگونه بی وفایی ها و بی معرفتی ها را ندارد. بلکه نکته ی قابل تأمل در این بازنگری برهه ی تاریخ ـ به ویژه به حکومت رسیدن مختار که در این قسمتها بدان پرداخته شده ـ نوع نگرش مختار در قضاوت و در برخورد با مخالفان حتا با حاکم قبلی کوفه می باشد. نزدیک بودن نوع نگرش و عملکرد مختار ثقفی به دیدگاه و سیره ی ائمه معصومینعلیهم السلام بسیار مشهود بوده و گویای پاسخ به چرایی تأیید نهانی اهل بیتصلوات الله علیهم اجمعین از قیام مختار است. هرچند این نوع تفکر و عملکرد به مذاق خیلی از اطرافیان خود مختار و حتا شاید بعضی از ما بینندگان خوش آیند ناید، اما تاریخ اهل بیتعلیهم السلام مملو از اینگونه رفتارها و منش های حیرت انگیز است. به نظر می رسد آقای میرباقری هم به این نتیجه رسیده است که بازخوانی تصویری تاریخ اهل بیتعلیهم السلام با به تصویر کشیدن یاران و اصحاب خاص آنان میسر است. شاید بیان تصویری گوشه ای ناچیز ازاینگونه رفتارها به عنوان یک حکومت و شخصیت شیعی واقعی ، ما را به بازنگری جدی رفتارهای روزمره امان با اطرافیانمان ـ به خصوص مخالفان و منتقدان امان ـ وادارد.