نمیدانم چرا بیخود ادعایمان می شود که میخواهیم سرباز امام زمانمان باشیم!
آخر چه نسبتی است بین ما و سرباز شدن برای آن بزرگوار؟!
به وضعیتمان باید نگاهی دوباره بیاندازیم
شاید حرفمان را باز پس گیریم
پونین هامان که نشانی است از صلابت و استقامتمان برای خدمت،
چند وقتی است که اصلا واکسی نخورده
کمربندهامان که نشانگر جدیت و پشتکارمان در یاری است،
اصلا سفت نشده
کلاهمان هم که نشان از فهم و هوش و حواسمان بود ،
نمیدانم در زرق و برق دنیای اطرافمان، کجا جا گذاشته ایم
و...
بازهم میتوانیم حتا تصور کنیم سربازی هستیم آماده به خدمت ...
